Rak szlachetny Astacus astacus - zwany inaczej rzecznym, szerokoszczypcowym lub szewcem to największy i najcenniejszy rodzimy skorupiak, osiągający 20-30 cm długości.

Dożywa ponad 20 lat. Jest reliktem okresu polodowcowego. W tym okresie wody powierzchniowe tworzyły się z topniejącego śniegu i lodu. Dlatego także obecnie rakowi szlachetnemu najbardziej odpowiadają wody czyste, niezbyt bogate w roślinność, chłodne
i natlenione, z dnem twardym, w którym może kopać nory. Jego wrażliwość na zanieczyszczenia powoduje, że możemy go uważać za bioindykator - organizm wskaźnikowy czystych wód. Będąc organizmem wszystkożernym rak ten pełnił w naszych wodach przede wszystkim funkcje sanitarne – odżywia się świeżą padliną, choć głównym składnikiem jego pokarmu są rośliny wodne. 

Raka tego odróżniamy przede wszystkim po masywnych, niedomykających się szczypcach, których spód ma barwę czerwonawą. Innymi cechami charakterystycznymi są drobne guzki przy bruździe karkowej, gładkie” policzki” oraz wyraźna listewka wzdłuż środka dzioba.

Niestety ten cenny skorupiak znajduje się w kraju na skraju wymarcia, a za jego tragiczną sytuację odpowiada człowiek. Dla przykładu w ciągu ostatnich 100 lat z ponad 474 znanych miejsc poławiania raków na Pomorzu zostało jedynie ok. 25 stanowisk.

 

• 

• 

•